Szubin

Szubin (niem. Schubin, alt. Altburgund) - miasto położone na Kujawsko-pomorskim województwie w Północnej Polsce. Położone jest na regionie Wielkopolski, nie na Kujawach. Leży na Pałukach przy ulicach: 246 i 247.

Zabytki

Należą do nich:

• Parafia Św. Marcina
• Ruiny Zamku
• Kościół Świętej Anny

Historia

W średniowieczu Szubin należał do rodu Pałuków, jednego z najstarszych rodów szlacheckich Wielkopolski. Ich gniazda rodowe obejmowały m.in.. Rynarzewo, Wąsosz i Szubin. Nalezal do nich Sędziwój Pałuka, starosta generalny Wielkopolski i wojewoda kaliski, który w 1365 roku podniósł Szubin do rangi miasta i uczynił go swoją główną rezydencją. Od tego czasu podpisywał się jako „z Szubina”, a w okolicy ul. Św. Marcina powstały jego murowany zamek oraz Parafia Św. Marcina, fundowana przez niego pod koniec XIV wieku. Do dziś zachowały się ruiny zamku, świadczące o średniowiecznym znaczeniu tej części miasta.

W kolejnych wiekach Szubin znajdował się pod panowaniem I Rzeczypospolitej, a w 1772 roku, w wyniku I rozbioru Polski, przeszedł pod kontrolę Prus. W okresie XVIII i XIX wieku całe miasto było objęta intensywną germanizacją, co przejawiało się m.in.. w zmianach nazw ulic, architekturze i polityce edukacyjnej I w zmianie nazwy miasta). W tym czasie mogły powstać budynki w stylu pruskim, które do dziś stanowią część zabudowy ulicy.